วันอังคารที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556

กฎหมายที่เกี่ยวกับตนเองและครอบครัว


กฎหมายเป็นแนวทางในการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุข  เพื่อให้สมาชิกประพฤติตน ปฏิบัติตาม และจะไม่ถูกเอาเปรียบจากผู้อื่น กฎหมายมีสภาพบังคับ หมายความว่า ประชาชนในสังคมทุกคนจะต้องรู้กฎหมาย จะมาอ้างว่าไม่รู้กฎหมายไม่ได้  และจะต้องปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด 

กฎหมายที่จะเรียนในสังคมศึกษา ม.2 แบ่งเป็น 2 ส่วน คือกฎหมายแพ่งลักษณะครอบครัวและกฎหมายเกี่ยวกับชุมชนและประเทศชาติ

ติดตามต่อไปคร้าบ

วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

ทวีปแอฟริกา

            หากเอ่ยถึงทวีปแอฟริกาหลายคนคงจะรู้จัก เพราะเป็นทวีปที่มีขนาดใหญ่มาก(แต่รองจากทวีปเอเชีย) ประชากรก็เยอะมากๆเหมือนกัน (ก็เป็นรองทวีปเอเชียอีก)  สรุปได้ว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของโลก ( แล้วจะมาพูดให้งง.. ทำไมเนี้ย)  แต่อย่างไรก็ดี ทวีปนี้ชาวยุโรปรู้จักทวีปนี้กันมานานมากแล้ว โดยได้ชื่อว่าเป็น "กาฬทวีป" หรือ "ทวีปมืด"

             ไม่เพียงแต่ประชากรที่อยู่ที่นั่นจะเป็นคนมืดๆ (ผิวดำ) เท่านั้น ที่ได้ชื่อว่าทวีปมืดก็เพราะว่าเป็นทวีปที่มีความลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน นั่นเอง ในอดีตใช่ว่าจะเดินทางได้สะดวกซะเมื่อไร นักสำรวจที่มีชื่อเสียงก็นำเอาชีวิตไปตายที่ทวีปแอฟริกาแห่งนี้มากนักต่อนักแล้ว

             ถ้าจะให้พูดถึงนักสำรวจที่ยิ่งใหญ่ของทวีปแอฟริกา (แต่เป็นชาวยุโรป) จะไม่พูดถึงคนนี้เลยก็ไม่ได้ ซึ่งผู้นั้นก็คือ เดวิด ลิฟวิ่งสโตน เล่ากันว่า ท่านเป็นคนที่ชอบการผจญภัยมาก ตอนสมัยเด็กๆก็มักจะอ่านหนังสือเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ และการเดินทางอยู่เป็นประจำ




แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ

วันจันทร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศลาว

           
พระพุทธศาสนาในประเทศลาว
            จากการสันนิษฐาน  พระพุทธศาสนานิกายมหายานได้เข้ามาสู่ประเทศลาวในตอนแรก  ราวพุทธศตวรรษที่ 7  (นิกายตันตระ)  มีการนับถือผีสาง  ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากจีน  เมื่อถึงสมัยพระเจ้าฟ้างุ้มขึ้นครองราชย์ (พ.ศ. 1890)  เป็นกษัตริย์องค์แรก  พระองค์ได้รับเอาพระพุทธศาสนามาจากกัมพูชามานับถือ  โดยได้ไปรับราชการอยู่ในราชสำนักของพระเจ้ากรุงอินทปัตถ์ของขอม (พระเจ้าศรีจุลราช) แล้วได้อภิเษก                  
            สมรสกับพระราชธิดาของพระองค์ คือพระนางแก้วยอดฟ้า  ซึ่งนับถือพุทธแบบเถรวาท  เมื่อย้ายมาอยู่อาณาจักรล้านช้าง  พระนางเห็นชาวเมืองนับถือบูชาลัทธิผีสางเทวดา  จึงให้เจ้าฟ้างุ้มไปทูลขอพระสงฆ์ผู้แตกฉานในพระธรรมและพระไตรปิฎกจากกัมพูชามาเผยแผ่ในราชอาณาจักรลาว

            พระเจ้ากัมพูชา  ได้ทรงส่งพระมหาปาสมัตเถระและพระมหาเทพลังกากับพระสงฆ์อีก  20 รูปและนักปราชญ์ผู้เรียนจบพระไตรปิฎกอีก  3  คน และพระราชทานพระพุทธรูป  “พระบาง”  และหน่อพระศรีมหาโพธิ์  และช่างหล่อพระพุทธรูปไปมาถวายเจ้าฟ้างุ้มด้วย  แต่นั้นมาพระพุทธศาสนานิกายเถรวาทได้เจริญอยู่ในประเทศลาว และได้เป็นศาสนาประจำชาติ   กษัตริย์ลาวแต่นั้นมาได้ทรงเอาใจใส่ต่อพระพุทธศาสนาสืบต่อกันมา  โดยได้สร้างวัดและโรงเรียน หอสมุดเกี่ยวกับการค้นคว้าพระไตรปิฎกหลายแห่ง

            ในสมัยรัชกาลของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช  (พ.ศ. 2091 – 2114 )  เป็นกษัตริย์มหาราชองค์ที่ 2  ของลาว  พระพุทธศาสนาได้รุ่งเรืองสุดขีด  พระองค์ได้โปรดให้สร้างศาสนสถานมากมาย เช่น  พระธาตุหลวง  พระธาตุบังพวน ที่ จ.หนองคาย  พระธาตุศรีสองรัก จ. เลย  พระธาตุศรีโคตรบูรที่แขวงคำม่วน พระธาตุอิงรัง  ที่แขวงสุวรรณเขต  วัดพระธาตุ  และวัดศรีเมือง จ.หนองคาย  และทรงปฏิสังขรณ์พระธาตุพนม และได้สร้างพระพุทธรูปอีกหลายองค์ เช่น พระเจ้าองค์ตื้อ ที่เวียงจันทน์  พระเจ้าองค์ตื้อ ที่ อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย พระเสริม  พระสุก  และพระใส  พระอินทร์แปลง  พระอรุณ  พระองค์แสน    กล่าวได้ว่าศาสนสถานที่ลาวได้สร้างขึ้นในสมัยพระองค์ทั้งนั้น หลังจากรัชสมัยพระเจ้าไชยเชษฐา   พระพุทธศาสนาเป็นไปตามปกติ พ.ศ. 2436  ลาวตกอยู่ในความปกครองของฝรั่งเศส  พระพุทธศาสนาก็ตกอยู่ในสถานะที่เสื่อมโทรมไปบ้าง  พ.ศ. 2492  ลาวได้รับเอกราช พระพุทธศาสนาจึงได้รับการฟื้นฟูขึ้นอีก

            ประเทศไทยกับลาวมีความสัมพันธ์กัน ประเพณีวัฒนธรรมทางศาสนามีความเหมือนกัน  แต่ว่าเหตุการณ์ในประเทศลาวไม่ค่อยมีความสงบสุข  พระพุทธศาสนาก็ไม่ได้รับการนับถือ แต่ว่าคนลาวก็ไม่ทิ้งพระพุทธศาสนา ฯ


วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศกัมพูชา

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในกัมพูชา

            
            แรกเดิมชาวกัมพูชานับถือศาสนาพราหมณ์และฮินดู และมานับถือพระพุทธศาสนาทีหลัง  พระพุทธศาสนาได้เผยแผ่เข้ามาสู่ประเทศกัมพูชา ราวพุทธศตวรรษที่ 8 ในช่วงอาณาจักรฟูนันกำลังรุ่งเรือง โดยได้รับเอานิกายมหายานมานับถือ เพราะในสมัยนั้นได้มีการติดต่อค้าขายกับประเทศจีนและอินเดีย จึงได้รับอิทธิพลศาสนามหายานมาด้วย หลังจากอาณาจักรฟูนันสิ้นอำนาจลง อาณาจักรเจนละ  ได้เข้ามามีอำนาจและรุ่งเรือง แต่ว่ายังนับถือศาสนาฮินดูอยู่

            พระพุทธศาสนาได้เข้ามาสู่อาณาจักรกัมพูชาในสมัยพระเจ้าชัยวรมัน  (พ.ศ. 1021 – 1057)  เป็นครั้งแรก แต่ว่าไม่ได้รับการนับถือเต็มที่ เพราะยังมีการนับถือศาสนาพราหมณ์อยู่ พระพุทธศาสนาและศาสนาพรามหณ์ได้รับการนับถือคู่กันมีความเจริญและความเสื่อมไม่คงที่ อยู่ที่กษัตริย์ในสมัยนั้นจะทรงนับถือศาสนาใด  พระพุทธศาสนาได้เจริญรุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่งในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 5  (พ.ศ. 1511 – 1544)  โดยมีการส่งเสริมการปฏิบัติธรรมทางพระพุทธศาสนาและได้นำคัมภีร์จากต่างประเทศมาสู่อาณาจักรเป็นจำนวนมาก

            ในสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่  1  (พ.ศ. 1545 – 1593)  ทรงนับถือพระพุทธศาสนาแบบมหายานที่ได้รับอิทธิพลจากนครศรีธรรมราชอย่างเคร่งครัด    จนถึงในสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่  7  ( พ.ศ. 1724 – 1761) ประมาณพุทธศตวรรษที่  18  พระพุทธศาสนาแบบมหายานได้เจริญรุ่งเรืองเต็มที่  ให้สร้างวัดมหายาน  ทรงตั้งลัทธิพุทธราชแทนลัทธิเทวราช  ให้สร้างนครธม เป็นราชธานี  ให้สร้างวิหาร        “ปราสาทบายน”   ให้สร้างพระพุทธรูปชื่อว่า “พระชัยพุทธมหานาถ” ประดิษฐานไว้ตามเมืองต่าง ๆ  ทั่วราชอาณาจักร  ทรงนิมนต์พระสงฆ์เข้าไปบิณฑบาตในพระราชวังทุกวัน ๆ  ละ  400  รูป

            เมื่อสิ้นยุคยุคพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แล้ว พระพุทธศาสนามหายานได้เสื่อมลง และพระพุทธศาสนาหินยาน ได้เจริญเข้ามาแทนที่

            พ.ศ. 2384   ในสมัยพระเจ้าหริรักษ์รามาธิบดี   ได้นำนิกายธรรมยุติจากเมืองไทยไประดิษฐาน  ได้จักตั้งโรงเรียนสอนพระปริยัติธรรมชั้นสูงในกรุงพนมเปญ  ที่ชื่อว่า  “ศาลาบาลีชั้นสูง” 
พ.ศ. 2410  กัมพูชา  ตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส พระพุทธศาสนาได้เสื่อมลง 
พ.ศ. 2497  กัมพูชา  ได้รับเอกราชในสมัยพระเจ้านโรดมสีหนุ  พระพุทธศาสนาได้เริ่มต้นขึ้นอีก  และได้ประกาศเป็นศาสนาประจำชาติ

            หลังจากนั้นกัมพูชาได้ตกอยู่ภายใต้การปกครองกองทัพคอมมิวนิสต์  พระพุทธศาสนาจึงได้ถึงภาวะวิกฤตอีก ด้วยเหตุการณ์บ้านเมืองไม่มีความสงบสุข  พระพุทธศาสนาในประเทศกัมพูชา จึงไม่ได้รับการเอาใจใส่อย่างเต็มที่

วันศุกร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2556

แบบทดสอบ พุทธประวัติ ม.2




แบบทดสอบ พระพุทธศาสนา ม.2

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศพม่า ม.2




            สันนิษฐานว่าพระพุทธศาสนาได้เข้ามาในประเทศพม่า สมัยเดียวกับประเทศไทย คือ ประมาณก่อน พ.ศ. 300  โดยพระเจ้าอโศกมหาราช ได้ส่งสมณฑูต คือ พระโสณะและพระอุตระ เข้ามาเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสุวรรณภูมิ  ประมาณ  พ.ศ. 234 - 235 

            พระพุทธศาสนาที่เข้ามาในระยะแรกเป็นแบบนิกายเถรวาท หรือหินยาน  ประดิษฐานอยู่ในพม่าใต้ คือ มอญในครั้งนั้น  มีเมืองหลวงคือเมืองสะเทิมหรือสุธรรมบุรี   ส่วนพม่าเหนือมีเมืองพุกามเป็นเมืองหลวง  ได้รับเอาพระพุทธศาสนาแบบมหายาน หรืออาจริยวาทซึ่งเผยแผ่มาจากแคว้นเบงกอลและโอริสสาของอินเดีย

            ประมาณพุทธศตวรรษ  ที่ 16 (พ.ศ. 1587)  พระเจ้าอนุรุทธมหาราช หรือ อโนรธามังช่อ  ขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงรวบรวมดินแดนของพม่าให้เป็นแผ่นดินเดียวกัน  และทรงสถาปนาเมืองพุกามขึ้นเป็นธานี  และพระองค์ทรงศรัทธาเลื่อมในในนิกายเถรวาทมากกว่ามหายาน  จึงได้ส่งพระราชสาสน์ไปถึงพระเจ้ามนูหะ ผู้ครองเมืองสุธรรมวดี ทูลขอพระไตรปิฏกไปยังเมืองพุกามแต่ว่าพระเจ้ามนูหะไม่ยินยอม  จึงเกิดการสู้รบกัน และพระเจ้าอนุรุทธะทรงชนะแล้วได้ทำลายเมืองสุธรรมวดี และนำพระสงฆ์มอญและพระไตรปิฎกขึ้นไปเมืองพุกาม   ส่งผลให้พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทได้แผ่ขยายไปทั่วอาณาจักรพม่านับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา 

            ใน  พ.ศ. 1733  ในสมัยพระเจ้านรปติสิทธุ  ได้ส่งพระภิกษุสามเณรไปนำเอาพระพุทธศาสนาแบบลังกามาเผยแผ่ในพม่า พ.ศ.1827 - 1830 พม่าถูกรุกรานจากพวกมองโกล   ทำให้อาณาจักรต่างๆ แยกตัวเป็นอิสระ  โดยเฉพาะมอญ พระพุทธศาสนาจึงเสื่อมลง 

            สมัยพระเจ้าธรรมเจดีย์  (พ.ศ. 2003 – 2004)  ขึ้นครองราชย์  ได้เริ่มฟื้นฟูพระพุทธศาสนาใหม่  ได้ส่งพระสงฆ์และฆราวาสเดินทางไปลังกา  แล้วไปบวชใหม่ และนำพระพุทธศาสนากลับมาเมืองพม่าอีก   หลังจากนั้นพระพุทธศาสนาในพม่าก็มีความเจริญและเสื่อมลงสลับกันไปตามเหตุการณ์บ้านเมือง  
        
            พระพุทธศาสนาได้รับการทำนุบำรุงอีกครั้งหนึ่งในสมัยพระเจ้ามินดง  (พ.ศ. 2395 – 2420)  พระองค์ได้ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ในการการทำสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่ 5  ณ เมืองมัณฑเลย์ และให้จารึกพระไตรปิฎกลงบนแผ่นหินอ่อน และทำสถูปครอบไว้  ซึ่งขณะนี้ยังปรากฏอยู่ที่เชิงเขาเมืองมัณฑะเล

            พ.ศ. 2429  พม่าตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ สถาบันกษัต-ริย์ถูกล้มลง ส่งผลให้พระพุทธศาสนาได้รับการกระทบกระเทือนไปด้วย  แต่ว่าชาวพม่าก็ยังเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอยู่

            พ.ศ. 2491  พม่าได้รับเอกราช  พระพุทธศาสนาได้รับการทะนุบำรุง  

             พ.ศ. 2493  ได้ทำการสังคายนาพระไตรปิฎก  โดยอาราธนาพระจากประเทศอินเดีย ลังกา เนปาล ไทย กัมพูชา ลาว และปากีสถาน  ไปทำสังคายนาร่วมกับพระสงฆ์พม่าอีก  500  รูป

            พ.ศ. 2504  รัฐบาลออกกฎหมายรับรองให้พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ ตั้งแต่นั้นมา


วันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

พระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยา

พระมหากษัตริย์

พระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยา มี 5 ราชวงศ์ คือ

ราชวงศ์อู่ทอง มีกษัตริย์ 3 พระองค์
ราชวงศ์สุพรรณภูมิ มีกษัตริย์ 13 พระองค์
ราชวงศ์สุโขทัย มีกษัตริย์ 7 พระองค์
ราชวงศ์ปราสาททอง มีกษัตริย์ 4 พระองค์
ราชวงศ์บ้านพลูหลวง มีกษัตริย์ 6 พระองค์
รวมมีพระมหากษัตริย์ทั้งสิ้น 33 พระองค์